Het fotograferen van light-trails heeft mij altijd aangesproken. Het heeft iets magisch. Je neemt als het ware een foto over een bepaalde periode in de tijd. De meeste foto's dat u en ik nemen neemt een beperkte tijd in beslag, in een fractie van seconde leggen we een foto vast. De shutter hoeft zich maar heel even te openen opdat er voldoende licht op de sensor terecht komt. Als er minder licht beschikbaar is, kunnen we de sluitertijd van ons toestel verlengen. De shutter blijft dan langer openstaan.
In een vorig artikel las je al dat je niet veel nodig hebt om van je woonkamer een fotostudio te maken. Deze keer experimenteer ik met de triptrap (babystoel) van Amélie. Die is zwart en zorgt voor een mooie ondergrond. Ik neem wat quinoa en ga aan de slag. Minimalisme in eigenzinnige fotografie.
Zomaar zondag, omdat dan niets moet en alles mag.
Eén foto. Soms met woorden, soms zonder woorden.
Straatfotografie (in Brussel) is boeiend omdat je de emotie of de gang van de mens vastlegt. En dat op enkele luttele seconden. Neem je de foto of niet? Deze keer had ik een springuurtje in Brussel.
Zomaar zondag, omdat dan niets moet en alles mag.
Eén foto. Soms met woorden, soms zonder woorden.
Ik heb het je beloofd. We gaan het kleinste kamertje in huis opzoeken. De WC. Ditmaal om ze inte richten als fotostudio. En het resultaat zijn enkele spectaculaire foto’s. Opnieuw eigenzinnige fotografie ten top! En jij kan dit ook!
Zomaar zondag, omdat dan niets moet en alles mag.
Eén foto. Soms met woorden, soms zonder woorden.
Heb jij al eens naar boven gekeken?





